Zoeken
De toch exotische Arabische keuken wordt zo op zeer toegankelijke wijze geïntroduceerd
Toub laat zien dat hij weet hoe kookboeken in elkaar zitten, en nog belangrijker, gelezen worden. Vaak worden pagina’s gelardeerd met gezegdes en tips van het niveau ingetrapte deuren. Ik sla ze liever over. Zo niet bij dit boek; Toub’s tips zijn kort maar krachtig, en de gezegdes zijn geen zweverige wijsheden maar lollige opmerkingen. Hier en daar op het flauwe af: zo zijn er volgens Toub “geen gepeperde uitspraken over specerijen”. Je merkt aan alles dat Toub een gezellige Brabander is. - NRC Handelsblad

De toch exotische Arabische keuken wordt zo op zeer toegankelijke wijze geïntroduceerd

Gepubliceerd op 31 mei, 2016 om 00:00, aangepast op 21 november, 2016 om 00:00

Mijn Arabische keuken
Sam de Voogt / NRC maandag 30 mei 2016

Kijken naar kookprogramma’s op televisie is als kijken naar een haardvuur. Zonder dat er al teveel gebeurt is het fascinerend om te zien en kun je er eindeloos naar blijven turen. Het gemak waarmee tv-koks toch altijd weer iets klaarmaken dat er heerlijk uit ziet vind ik spectaculair en tegelijkertijd rustgevend. 24Kitchen kan ik dan ook op elk moment van de dag opzetten. Het liefst rondom etenstijd, om de lekkere trek op te wekken, maar ook na een avondje stappen of tijdens een doelloos middaguurtje zap ik vaak naar kanaal 24. Nu is 24Kitchen alleen te zien met een digitaal tv-abonnement, dus is het begrijpelijk dat mensen met kabeltelevisie nog nooit van huischef Mounir Toub gehoord hebben. Toub, van Marokkaanse origine, is vaste kok bij het programma Grenzeloos Koken en een rasechte Brabander. Zo eentje met een zachte G en altijd afsluitend met ‘Houdoe’. Zijn afkomst heeft hij echter eerder omarmd dan verloochend. Hij kookt bijna uitsluitend Arabisch en zijn nieuwe boek is toepasselijk Mijn Arabische keuken getiteld. Toub leerde het vak op de koksopleiding en heeft daarna zelf les gegeven. Dat zie je terug: de instructies in het boek zijn helder en direct. Eigenwijsheid wordt aangemoedigd; je moet vooral beter worden door met je eigen ingrediënten te koken.
Intussen leer je van alles over de Arabische keuken. Hoe gerechten in het Arabisch heten, hoe je dat schrijft, hoe je het fonetisch uitspreekt en wat voor heerlijke variëteit er in de keuken van zijn ouders voorhanden is.
Toub laat zien dat hij weet hoe kookboeken in elkaar zitten, en nog belangrijker, gelezen worden. Vaak worden pagina’s gelardeerd met gezegdes en tips van het niveau ingetrapte deuren. Ik sla ze liever over. Zo niet bij dit boek; Toub’s tips zijn kort maar krachtig, en de gezegdes zijn geen zweverige wijsheden maar lollige opmerkingen. Hier en daar op het flauwe af: zo zijn er volgens Toub “geen gepeperde uitspraken over specerijen”. Je merkt aan alles dat Toub een gezellige Brabander is.
Die insteek maakt het doorbladeren van zijn kookboek een prettige exercitie. Koken moet vooral leuk blijven, is de gedachte, en daar krijg je als lezer een ontspannen gevoel bij. De toch exotische Arabische keuken wordt zo op zeer toegankelijke wijze geïntroduceerd; het is net alsof Toub al grappend en grollend naast je in de keuken staat.
Mounir Toub Mijn Arabische keuken Uitgeverij: Carrera Prijs: €29,99

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws